Wat de komende jaren markeert, is niet minder dan de drempel naar een nieuw tijdperk, rond 2030 zullen machines naar verwachting zowel cognitief als creatief kunnen denken op een niveau dat ons voorbij stijgt. We staan niet simpelweg voor een verdere automatisering van processen, maar voor een fundamentele omslag in hoe samenlevingen functioneren. Iedere grote overgang van de agrarische naar de handelsmaatschappij, van de handelsrepubliek naar de industriële samenleving kenden een onrustige decenniumlange fase waarin gevestigde belangen streden om hun positie te behouden, terwijl vernieuwers de contouren van iets totaal anders uittekenden.
Nu gebeurt er opnieuw iets vergelijkbaars, data en algoritmen verdringen traditionele industrieën, ngo’s en digitale netwerken nemen invloed over beleidsarena’s die eens onbetwist werden beheerst door nationale overheden, en disruptieve technologieën zoals kunstmatige intelligentie, blockchain en 3D-productie herschrijven de regels van ons bestaan. Waar we in eerdere revoluties onze vrijheid ontvingen door het loslaten van feodale structuren of het omarmen van massaproductie, zal de komende revolutie vooral een diepere vraag stellen, wat maakt ons als mens onderscheidend wanneer intelligentie niet langer ons exclusieve domein is?
Het antwoord ligt niet in nog snellere berekeningen of omvangrijkere datacollectie, maar in de dimensies waarin we wel uniek blijven door empathie, creativiteit, moreel besef en de zoektocht naar een hoger doel te waarborgen. Juist in die ‘menselijke frequenties’ ontvouwt zich de volgende horizon nl een samenleving waarin we niet vechten om middelen of dominantie, maar samenwerken aan een collectief welzijn. De uitdaging is om nu al te investeren in de vaardigheden zowel technisch als spiritueel die ons in staat stellen dat gemeenschappelijk doel te omarmen.
Terwijl de wereld zich buigt over algoritmen, kan ons geliefd Suriname juist uitblinken door te investeren in de ontwikkeling van innerlijke dimenssies, waarden en gemeenschapszin, en in het verwerven van de digitale en analytische skills die de 21e eeuw vragen. Door spiritualiteit en vakbekwaamheid hand in hand te laten gaan, kan Suriname niet alleen standhouden in de schaduw van AI, maar ook leiderschap tonen in het vormgeven van een toekomst waarin technologie ons dient, in plaats van ons domineert.
