In Mei 2025 hebben de Verenigde Staten twee afzonderlijke handelsakkoorden aangekondigd: een economisch samenwerkingskader met het Verenigd Koninkrijk en een voorlopige handelsregeling met China. De Amerikaanse regering stelt dat beide overeenkomsten gericht zijn op het bevorderen van wederzijdse handel, het reduceren van handelsbarrières en het versterken van strategische samenwerking.
Op 8 mei presenteerden president Donald J. Trump en de Britse premier Keir Starmer in een gezamenlijke verklaring de zogenoemde Economic Prosperity Deal (EPD), een kaderdocument dat is opgesteld om de economische relaties tussen beide landen te verdiepen. De overeenkomst bevat plannen voor het verlagen van wederzijdse importtarieven. Zo wordt een eerder tarief van twintig procent op Amerikaanse rundvleesexport naar het Verenigd Koninkrijk afgeschaft, binnen een jaarlijkse quota van dertienduizend ton. Tegelijkertijd wordt Britse auto-export naar de Verenigde Staten toegestaan tegen een tarief van tien procent, met een maximum van honderdduizend voertuigen per jaar. Ook stelt het Verenigd Koninkrijk een invoerquotum open van 1,4 miljard liter voor Amerikaanse ethanol.
Naast tariefmaatregelen spreken beide landen de intentie uit om belemmeringen buiten het tariefbeleid weg te nemen. Ze geven aan te willen samenwerken op het gebied van markttoegang voor landbouwproducten, uitbreiding van wederzijdse erkenning van technische normen en het bevorderen van digitale handel. Verder bevat het kader afspraken over samenwerking rond economische veiligheid. Daarbij ligt de nadruk op gezamenlijke actie tegen verstorende marktpraktijken door derde landen, het versterken van toeleveringsketens in sectoren zoals staal en aluminium, en het verbeteren van douanesamenwerking om tariefontduiking te voorkomen.
Hoewel de EPD op dit moment geen juridisch bindende status heeft, hebben beide partijen aangekondigd dat zij onderhandelingen zullen voortzetten over onderwerpen zoals intellectuele eigendom, arbeidsrechten, milieubeleid en technologische samenwerking.
Enkele dagen later bereikten de Verenigde Staten en China een voorlopige handelsregeling na besprekingen in Genève. De onderhandelingen werden aan Amerikaanse zijde geleid door minister van Financiën Scott Bessent en handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer, terwijl vicepremier He Lifeng het Chinese onderhandelingsteam aanvoerde. De kern van deze overeenkomst betreft een tijdelijke verlaging van importtarieven tussen beide landen. Voor een periode van negentig dagen wordt het merendeel van de invoerheffingen met 115 procent verlaagd, waarbij een basisniveau van tien procent behouden blijft. China heeft toegezegd de vergeldingsheffingen die het op 4 april invoerde, in te trekken. De Verenigde Staten doen hetzelfde met extra tarieven die begin april van kracht werden, maar behouden eerdere heffingen, waaronder die onder Sectie 301.
Een belangrijk onderdeel van de overeenkomst betreft de aanpak van de fentanylcrisis in de Verenigde Staten. De Chinese regering heeft beloofd maatregelen te nemen om de uitvoer van precursoren voor fentanyl naar Noord-Amerika te stoppen. Over dit onderwerp vonden gesprekken plaats met een viceminister van Openbare Veiligheid van China. Beide landen stellen daarnaast te willen werken aan het verminderen van het Amerikaanse handelstekort met China, dat in 2024 werd geschat op 295,4 miljard dollar. De overeenkomst voorziet ook in de oprichting van een bilateraal mechanisme voor voortgezette onderhandelingen.
Beide akkoorden worden gepresenteerd als voorlopige stappen, met als doel bredere handelsafspraken op te bouwen in de komende maanden. Analisten wijzen erop dat de effecten pas duidelijk worden zodra concrete juridische verplichtingen zijn vastgelegd. De niet-bindende aard van de overeenkomst met het Verenigd Koninkrijk betekent dat aanvullende onderhandelingen noodzakelijk zijn om de voorstellen te formaliseren. Ook wordt gewezen op het feit dat bestaande basistarieven van tien procent van kracht blijven, wat invloed kan hebben op toekomstige handelsstromen.
De economische impact van beide akkoorden zal pas op langere termijn zichtbaar worden, afhankelijk van de uitwerking en implementatie van de gemaakte afspraken. De betrokken regeringen hebben aangegeven dat verdere gesprekken gepland staan, met het oog op meer uitgebreide, bindende overeenkomsten in de nabije toekomst.
