Jarenlang gold de Amerikaanse beurswaakhond als rem op crypto. De toon wordt nu merkbaar anders. In plaats van vooral te vervolgen zoekt de toezichthouder aansluiting bij innovatie. Die wending draait om een kernbegrip, duidelijkheid. Project Crypto is het kader waarmee regels begrijpelijk en uitvoerbaar moeten worden zodat serieuze bedrijven niet langer uitwijken naar het buitenland. Het uitgangspunt is simpel. Partijen moeten vooraf kunnen bepalen of een digitaal activum onder effectenrecht valt en zo ja welke spelregels dan gelden. Niet elk token is een effect en als iets wel onder effectenrecht valt hoeft dat geen stigma te zijn wanneer de bescherming van beleggers en de ruimte voor productontwikkeling in balans zijn.
De plannen zetten drie pijlers centraal volgens Redesigning our Monetary System. Ten eerste komt er helderheid over uitgifte en distributie van tokens zodat schijnbare decentralisatie en schimmige offshore structuren geen voordelen meer geven. Ten tweede wordt bewaring gemoderniseerd. Wie zelf zijn sleutel wil beheren blijft die vrijheid houden terwijl partijen die voor anderen bewaren met een passend en modern toezichtskader werken. Ten derde wil de toezichthouder de code centraal zetten. Publiceren van software mag niet hetzelfde worden behandeld als tussenpersoon zijn. Sterk gedecentraliseerde protocollen horen dus niet langs dezelfde meetlat als klassieke financiële leveranciers. Daarbovenop wordt gewerkt aan een tijdelijke vrijstelling voor veelbelovende projecten zodat zij gecontroleerd kunnen starten terwijl regels worden bijgewerkt. Denk aan periodieke rapportage en ingebouwde nalevingsfuncties in de tokenstandaard in plaats van onwerkbare formulieren uit een analoog tijdperk.
De economische lijn achter deze koers is tokenisatie. Waarden die nu in papieren of geslotene systemen zitten worden programmeerbaar en afwikkelbaar op een publieke of semipublieke keten. Van bedrijfsfinanciering en vastgoed tot handelsvorderingen en staatsobligaties. Niet omdat het hip is maar omdat eigendom, stemrecht en uitkering van waarde met code veel preciezer is te organiseren. Voor protocollen met veel verkeer op de keten betekent dit meer liquiditeit en minder frictie. Voor beleggers ontstaat een landschap waarin risico en bescherming beter te combineren zijn. De markt zal hiervan breed profiteren omdat onzekerheid plaatsmaakt voor voorspelbaarheid. Dat trekt institutionele partijen aan en geeft ontwikkelaars de moed om functies te bouwen die zij eerder vermeden uit angst voor een juridische valkuil.
Een helderder Amerikaans kader geeft wereldwijde richting. Suriname kan dat benutten door drie sporen tegelijk te openen. Richt een sandbox in waar financiële instellingen, telecom en fintechs samen werken aan tokenisatie van reële activa met duidelijke consumentenbescherming. Introduceer een digitale staatsobligatie voor diaspora en instellingen die op een erkende keten wordt uitgegeven met transparante voorwaarden en uitbetaling via lokale banken zodat financiering van infrastructuur en gezondheidszorg goedkoper en breder toegankelijk wordt. Koppel opleidingen aan deze praktijk zodat ontwikkelaars, juristen en toezichthouders dezelfde taal spreken en Surinaamse talenten niet wegtrekken maar juist hier bouwen. Zo wordt internationale regelduidelijkheid een vliegwiel voor lokale groei in plaats van een ver weg staand debat.
Er zijn tegelijk risico’s. Regels zonder goede uitvoering lokken misbruik uit. Het antwoord daarop is gefaseerd invoeren, consequente handhaving wanneer grenzen bewust worden overschreden en meetbare doelen per regelpakket. Zo ontstaat een spel waarin iedereen weet wat mag, wat niet mag en hoe je daar tussen beweegt. Politieke dynamiek kan het tempo beïnvloeden maar het pad is uitgezet en tussentijdse richtlijnen kunnen al veel onzekerheid wegnemen.
