Op het VN-toneel schoof de klimaatretoriek een tandje op wanneer China de Europese kritiek op zijn nieuwe klimaatdoel afdeed als dubbele standaarden en selectieve blindheid, een reactie op de kwalificatie teleurstellend van EU-klimaatcommissaris Wopke Hoekstra nadat Peking deze week voor het eerst een echte krimp beloofde, zeven tot tien procent onder de piek in 2035.
De Europese lijn is helder in ambitie maar hobbelig in uitvoering, juridisch ligt een netto reductie van minstens vijfenvijftig procent in 2030 vast met het Fit for 55-pakket als beleidsruggengraat en er circuleert een bandbreedte voor 2035 van zesenzestig komma vijfentwintig tot tweeënzeventig komma vijf procent ten opzichte van 1990, al is die nog niet formeel ingediend en lopen interne discussies door. Onafhankelijke trackers plaatsen de Unie op koers maar niet probleemloos, een oordeel dat Peking gebruikt om de vinger terug te wijzen.
China zelf zet de nieuwe belofte boven op de eerder aangekondigde piek vóór 2030 en klimaatneutraliteit rond 2060, doelen die alleen haalbaar zijn als de opmars van zon en wind doorzet en de kolenafhankelijkheid sneller daalt. Milieu experts vinden de bandbreedte van zeven tot tien procent mager voor een economie die al jaren wereldkampioen in schone-energie-bouw is, voorstanders wijzen erop dat het de eerste expliciete daling is na de piek en dat Peking vaker onderbelooft en later overlevert.
De geopolitieke onderstroom is al even voelbaar, Hoekstra noemde de nieuwe inzet van zowel China als de Verenigde Staten onvoldoende en vroeg om sneller en verder, waarop China fijntjes opmerkte dat Europa zijn eigen tussenstap nog niet heeft vastgeklonken en in de praktijk vaak luid spreekt en klein handelt, de uitwisseling maakt duidelijk dat iedereen weet dat de volgende ronde toezeggingen richting Brazilië niet vrijblijvend is.
Wie door de woorden heen naar de rekenbladen kijkt ziet drie vaste punten, de EU heeft wetgeving en instrumenten die richting 2030 duwen maar worstelt met tempo, China legt voor het eerst een absolute daling na de piek vast en laat ruimte om later aan te scherpen, en de wereld kan 1,5 graad alleen benaderen wanneer beide blokken tegelijk versnellen met grids, opslag en industriebesparing. De geschiedenis leert dat geloofwaardigheid groeit wanneer doelen, meetmethodes en indieningsdata strak worden vastgelegd en dat precies daar het verschil wordt gemaakt, minder persmomenten en meer uitvoerbare megawatts en megatonnen op de teller.
