De Europese Unie trekt een duidelijke lijn door Russische fossiele energie uit te faseren en daarmee de geldstroom richting Moskou verder in te dammen, de energieministers schaarden zich achter een routekaart die nieuwe gascontracten met Russische leveranciers afknipt vanaf het begin van het komende jaar. Kortlopende lopers beëindigt in de eerste jaarhelft daarna en langlopende verplichtingen uiterlijk aan het begin van 2028 doet uitdoven, terwijl het dossier langs het Europees Parlement moet voor de definitieve wetstekst is het politiek signaal helder en is er een onderhandelingsmandaat van de Raad om door te pakken.
Waar Russische moleculen ooit bijna de helft van de Europese gasimport vormden, is dat aandeel inmiddels gedaald tot ongeveer twaalf procent. De uitfasering wordt geflankeerd door een aanstaande sanctieronde die import van vloeibaar aardgas uit Rusland een jaar eerder wil verbieden en daarmee al in 2027 de kraan dichtdraait. Een beweging die past in de bredere handhaving tegen omzeilroutes via een schaduwvloot en die politieke weerstand van enkele lidstaten opvangt met maatwerk voor binnenlandse transitlanden.
De volgende weken draaien om finetuning, het Parlement heeft commissiebreed al gepleit voor een nog snellere afbouw en gebruikt die positie als hefboom richting de lidstaten. Tegelijk werkt Brussel aan het negentiende sanctiepakket waarin het LNG-verbod en extra maritieme handhaving zijn gebeiteld, het compromis dat voorligt bouwt op een gekwalificeerde meerderheid waardoor een of twee dwarsliggers de klok niet kunnen terugzetten.
Voor bedrijven en overheden binnen en buiten de EU verschuift hiermee de energiekaart, leveranciers en afnemers die tijdig contracten, infrastructuur en flexibiliteit hertekenen, dempen prijsschokken wanneer pijplijnen herverdeeld worden. En LNG-stromen versneld kantelen, in de praktijk betekent dat eerder werken aan opslaglogistiek, vraagsturing en alternatieve moleculen dan wachten tot de laatste handtekening is gezet.
